Oppdrag!

Og no får eg visst brukt det eine koreografiprosjektet til noko :D

Snart skal Juvente ha sumarleir, og då er eg ansvarleg for å halda eit dansekurs. Eg har laga ein slags plan, eit utkast vel å merka.

Torsdag:
* oppvarming (noko særs enkelt og roleg)
* nokre tekniske øvingar, t.d. contract/release
* enkel impro-aktig greie, for å visa at det ikkje er farleg
* over golvet: ulike typar gange, hopp og turns
* koreografi (Both Hands)
* styrke/uttøying

Fredag:
* oppvarming + noko med meir fart
* repetisjon av dei viktigaste øvingane
* ny impro-oppgåve, litt meir krevande
* resten av koreografien (og mykje tid til spørsmål og repetisjon)
* fritid til øving og tøying

Med atterhald om endringar, så klart.

Dette vert litt spanande. Rett nok har eg vore leiar for ei dansegruppe før, men dette er liksom litt meir seriøst, trur eg. Men det vert sikkert kjekt.

Eitt av mange sumarprosjekt

Denne sumaren har eg tenkt at eg skal vera kjempeproduktiv og kreativ og aktiv og alt som er bra. Ein av måtane eg har byrja med det på, er å koreografera. Alt er sjølvsagt uferdig, men det er iallfall i gang.

Problemet med å koreografera er at eg ender opp med å verta drittlei av musikken, i tillegg til at eg vert meir og meir kritisk til koreografien. Difor prøver eg å spreia det litt ut, og ikkje jobba for lenge om gongen med ein bestemt koreografi. (Det gjeld berre å hugsa det eg gjer...) Så for nokre veker sidan byrja eg på noko med "Both hands" av Ani DiFranco, og no jobbar eg litt med "Eg brenn etter deg" av Kjell Inge Torgersen (og Sting). Båe er dritvanskelege å få til noko med. Faren med slike songar er at ein kan koma til å imitera dei for mykje, og enda opp med berre kjensler og klisjéar.

Eg ser meir og meir kor utfordrande dette er. Og samstundes kor meiningsfullt det kan vera, når det endeleg klaffar.